Een tweedaagse tocht door NRW met klimaatgrootouders

Vertrekken doen we vanuit de carpool-parking in Lummen waar een ruime vertegenwoordiging van de grootoudersvoorhetklimaat.be uit Limburg de bus vanuit het Gentse vervoegt om vervolgens zacht zoevend door het vlakke landschap van Zuid-Limburg en Nordrhein-Westfalen (NRW) naar Oberhausen te sjezen.

John, onze hoogst aimabele reisleider, is de gelukkige bezitter van een onfeilbare zin voor timing en feeling voor de verzuchtingen van het heterogene gezelschap. Hij zorgt tevens voor gezond vegetarische eten onderweg maar bovenal voor korte en actuele aanwijzingen om het maximum uit onze reis te halen.

ingang Gazometer Oberhausen D

ingang Gasometer Oberhausen D

De Gasometer is een 117 meter hoge, stalen ton in de buurt van Oberhausen [1] die helemaal gerestaureerd is en dit keer dient als tentoonstellingsruimte met onze aarde als onderwerp. Een reusachtige wereldbol is het centrale stuk en hangt schijnbaar zwevend in het midden van een sterk verduisterde ruimte. Langs alle kanten zorgen precieze projecties voor representaties van de wijze waarop luchtstromen (wind), water (oceanische stromen) en tectonische verschuivingen ons milieu bepalen. Tegelijkertijd toont de enorme driedimensionele bol de menselijke invloed van luchtverkeer, scheepvaart en stedenvorming. Heel duidelijk is het smelten van het poolijs te zien en de uitdeinende woestijnvorming (droogte) in Afrika en Azië. 

Het geheel is een ingenieuze voorstelling aan de hand van gecombineerde, bewegende satellietbeelden en hoge resolutie foto’s van de aarde. Machtig op het verpletterende af, blijft de toeschouwer achter op zoek naar meer uitleg. 

Die is te vinden op de twee lager gelegen verdiepingen waar tientallen haarscherpe foto’s met helder en duidelijke teksten het verhaal vertellen van bijvoorbeeld een visser die verwezen naast zijn aangespoelde boot staat midden in een kurkdroge vlakte of de foto van een makak (een soort aap) die schijnbaar intelligent op een smartphone staat te kijken.

De aanvankelijk pessimistische invalshoek verandert langzaam in een pril begin van een meer optimistische visie. De mens kan het tij keren door immense inspanningen, onvoorstelbare kosten en niet te schatten moeite. Wanhoop en angst zijn niet de basis voor de redding van de aarde maar compleet anders denken en handelen samen met geavanceerde technieken in het bestrijden en terug goedmaken van milieuvervuiling.

Spectaculair is het dak op 110 m hoogte dat een panoramisch uitzicht biedt over de hele streek. Bezoeksters staan er in open lucht en dat is best spannend omdat de hele stalen constructie lichtjes beweegt in de wind.

uitzicht vanop Gazometer Oberhausen 110m

uitzicht vanop Gasometer Oberhausen 110m

De hele tocht vraagt ongeveer vier uren maximum om grondig te beleven. Aanvullend is een catalogus verkrijgbaar in het Duits en Engels. Ook verkrijgbaar in de online handel [2].

De tweede dag brengt ons via een omweg naar het uiteindelijk doel van de reis: bruinkoolwinningen.

Vroeg eruit en eerst naar het Landschafstpark Duisburg-Nord [3] waar de natuur haar gang kan gaan tussen de oude hoogovens. De klimmers in de groep trokken naar boven in de A-stack die haar bekendheid kreeg bij het grote publiek door de foto’s van Bernd en Hilla Becher [4]. Ook deze foto’s spreken voor zichzelf:

De site ziet er in de lente en zomer allicht heel anders uit door het gebladerte van de vele bomen en struiken die overal welig tieren. Ze zullen over tientallen jaren de metalen gewrochten helemaal overwoekeren.

Op naar het (voorlopig) laatste maar voornaamste doel van de hele trip. Bruinkoolwinningen zijn als snijwonden in het landschap overal verspreid in NRW. Het zijn tot 250 meter diepe putten waarin gigantische graafmachines onophoudelijk bruinkool afschrapen. Ze slokken hele dorpen, wegen en velden nietsontziend op.

RWE [5] is er nochtans van overtuigd op tijd te kunnen stoppen met de ontginning van fossiele brandstof maar bruinkool is zó goedkoop dat de verleiding toch te blijven graven moeilijk valt te weerstaan. De datum van stilleggen schuift telkens bijna onmerkbaar op terwijl PR-bureau’s en gulle uitkoopregelingen alle tegenstand wegmasseren.

Toch blijven bewoners en bezorgde burgers actie voeren zoals toen, na ons bezoek aan de bruinkoolwinning, een ruime delegatie Belgen het protest in het al ontruimde Keyenberg vervoegde. Liederen, toespraken en luid protest vergezelden een twee uur durende mars doorheen de desolate buurt.

Caveat: schrijver dezes deed het bezoek aan de Gasometer in omgekeerde volgorde, van boven naar beneden dus.
Handleiding: klik op een beeld voor grotere afbeelding. Gebruik de ‘terug-knop’ om terug te keren naar de blog.

linklijst:
[1] https://de.wikipedia.org/wiki/Gasometer_Oberhausen
[2] https://www.amazon.com.be/dp/3837523799/
[3] https://www.landschaftspark.de/
[4] https://www.newyorker.com/culture/photo-booth/what-bernd-and-hilla-becher-saw-in-the-remnants-of-industry
[5] https://nl.wikipedia.org/wiki/RWE_(energiebedrijf)

zomer 2022

tuin 2022Maai mei niet … En zo veranderde onze tuin in een ogenschijnlijke wildernis waarin van alle insecten en bloemen verschenen die we nooit eerder zagen. Maar er was nog meer leven in mei.

Eindelijk weer min of meer normaal buiten.

– 10/5 ELECTRO: Von Kraftwerk bis Techno TT in Kunstpalast Düsseldorf. Het ging over vrede en vrijheid (weet u nog?) link naar optreden een paar maanden na Woodstock

29/5 opera Aachen ‘A Midsummer Night’s Dream / Shakespeare / Peter Pears
Ingewikkelde affaires veroorzaakt door verstoppertje spelen en fout toegediende liefdesdrankjes.

31/5 Labiomista Genk
Labiomista was beter dan verwacht, blog zou moeten volgen maar cultuur is ontploft: veel te doen en moeilijk kiezen …

10/6 Bozar Wiener Nelsons

lopende:

Voor de eerste keer in m’n leven heb ik eens met een fotowedstrijd meegedaan. Ik had er vroeger wel van gehoord maar zag op tegen de moeite en de dikwijls hoge kosten.

Het is een selectie van negen zwart-witfoto’s gescand vanaf de originele negatieven*. De opnames dateren uit de jaren 80 van vorige eeuw en dienden ter illustratie van artikels in ‘De Nieuwsgierige Hasselaar’ [1], één van de vele stadskranten die toen overal te lande verschenen en broodnodige kritiek leverden op het beleid dat rücksichtslos geloofde in ongebreidelde hoogbouw zonder oog voor erfgoed of sociale gevolgen.

Hasselt, circa 1980: woonwagenbewoners, stadsmensen en stadmeubilair.

*Kodak Tri-X 135-36 ontwikkeld op 800 ISO met Agfa Rodinal
[1] http://denieuwsgierige.be

Nieuwjaar 2018! Alle goeds komt per twee.

Nieuwjaar 2018! Alle goeds komt per twee.

En zo komt het al eens voor dat in de blog het ene nieuwjaarskaartje direct op het andere volgt. Zo snel gaan de jaren! Niet getreurd, 2017 was het rijkst gevulde sinds lang. We gingen alle twee in een soort verbazingwekkende grootoudermodus. Spannende momenten – dat wel – maar even later opperbeste blijdschap en onvervalste trots. Een buitengewone gebeurtenis, niet ontdaan van enige clichés! Nieuwjaar 2018.

En het overige beste van 2017 [alle links openen in een nieuw venster]:

boeken: Daniel Kahneman, Thinking Fast and Slow / Richard Flanagan, The Narrow Road to the Deep North.
foto’s: Martin Parr, Alec Soth, de Izzy Maze session met wat hulp van Magnum.
fietsen: Genesis Bridge Series Columbia & Smithfield
live muziek: Philharmonie Köln, Wiener Philharmoniker, Daniel Harding Mahler 6 / Bozar, Igor Levit Ludwig van Beethoven piano sonates deel 2 / Opera Düsseldorf, Wozzeck Alban Berg
TV series: Dr. Foster season 2 / Peaky Blinders season 4 / The A-word season 2 [BBC en Netflix]
Tech: fijn stofmeter dustCube V2 en seismograaf Raspishake OSOP / DIY Mac Pro upgrade to 3 GHz 10-Core Intel Xeon E5 and 64 GB DDR3
Audio: Elektor – zuinige en super klinkende klasse D-versterker. Krikt oude oren op.
Tentoonstelling: Alec Soth Fomu / Documenta 14, Kassel [nog altijd aan het uitpuzzelen wat er nu eigenlijk aan de hand was daar]

Het nieuwjaarskaartje 2018 heeft twee delen: dit stukje tekst op het internet en een papieren versie met een fotomontage*. Papieren kaartjes krijgen een gedrukte versie terug.

* featuring Noud en Lucien, the Amazing Twins

achterkant van nieuwjaarskaartje 2018

achterkant van nieuwjaarskaartje 2018

 

Claire at the Izzy Maze. Illustration for nieuwjaar 2018 blog.

He made a limbo stick out of some chaser LEDs and an acryl tube. Claire was outdoing herself at the Izzy Maze, Antwerp mid 2017. © J. Gysenbergs, Hasselt Belgium

nieuwjaarskaartje 2015

Klik ergens in deze tekst voor een glorieuze hoge-resolutieweergave van het nieuwjaarskaartje 2015 – JG heeft zich weer eens kostelijk geamuseerd met lijm en schaar … De verkleinde versie hieronder heeft links naar diverse sites die iets te betekenen hadden in 2014, althans voor ons.


nieuwjaarskaartje 2015

link op het nieuwjaarskaartje 2015 link op het nieuwjaarskaartje 2015 link op het nieuwjaarskaartje 2015 link op het nieuwjaarskaartje 2015 link op het nieuwjaarskaartje 2015 link op het nieuwjaarskaartje 2015 link op het nieuwjaarskaartje 2015 link op het nieuwjaarskaartje 2015 link op het nieuwjaarskaartje 2015 link op het nieuwjaarskaartje 2015


nieuwjaar 2014

nieuwjaar 2014

Dit is de Nederlandstalige versie van het nieuwjaarskaartje 2014. De bovenverdieping staat opnieuw in de verf en na zoveel jaar schaften we ons een nieuwe slaapkamer aan [Manufactum]. We betaalden het laatste restje van onze hypotheek aan de bank. Ondertussen zijn we 35 jaar getrouwd en 40 jaar samen.
Een e-reader heeft dit jaar het papieren boek vervangen en MOOCs hielden me het grootste gedeelte van het jaar goed bezig. Het nixiebuizenklokje dient als toetje. Nieuwjaar 2014!

New Year 2014

We refurbished the first floor and after so many years bought new bedroom furniture [Manufactum]. We finally repaid the bank the last bit of mortgage. In 2013 we were married for 35 years and living together for more than 40.
An e-reader changed my way of reading and MOOCs kept me very busy for most of the time. The VFD Nixie Clock serves as icing on the cake.

nieuwjaar 2013

 

het nieuwjaarskaartje van 2013

het nieuwjaarskaartje van 2013

Nieuwjaar 2013. Na een uitgebreide zoektocht vonden we voor Hilde een deftige, akoestische piano; de koffiekwaliteit bereikte eenzame hoogtes na de verzekerde aanvoer van Ethiopische koffie via Simon-Lévelt en de aanschaf van een semi-professionele maler; er kwam een nieuwe hobby bij (vulpennen). En eindelijk hebben we een echte advocaat in de familie. Dat belooft.

New Year 2013. After an extensive search we bought a decent, acoustic piano for Hilde. Coffee quality soared, thanks to a guaranteed supply of Ethiopian coffee from Simon Lévelt and the purchase of a semi-professional  grinder. I found a new hobby (fountain pens). And finally, we have a real lawyer in the family. Promising.

Rain, rain, rain – I don’t mind. Een regenton om het weer te counteren.

De onophoudelijke regen van de laatste maanden en mijn adagio ‘probeer uit miserie toch iets positiefs naar buiten te draaien’, leverde het idee op om een regenton aan te schaffen. Dat gratis hemelwater is mooi meegenomen gezien de alsmaar stijgende waterprijs alhoewel de besparingen niet fenomenaal zijn. Een WC doortrekken bijvoorbeeld, kost 4 eurocent maar het gedacht daar zuiver drinkwater voor te gebruiken, begon me alsmaar meer en meer tegen te steken.

Een kleine rondgang langs regentonleveranciers leverde een bedroevende hoeveelheid aan – meestal donkergroene – gevaartes op, zonder enige vorm of doordachte constructie. Totdat een pientere Hollander de ELHO Pure Rain ten tonele brengt. Een beetje gezoek op het net en de vriendelijke verkopers van de bloempot webshop zetten er eentje klaar.

Praktische informatie: de regenton past op de achterbank van een middelgrote auto. Het is nodig een zogenaamde vulautomaat aan te schaffen: een slim ontwerp [GRAF] is hier te vinden (zie ook de handleiding op een van de afbeeldingen). Van de aansluiting bovenaan de ton, is de flens binnenin verwijderd. Vervolgens houden twee rubber dichtingen voor een WC-spoelbak (23x63x3)  – één aan elke kant van de wand – de verbinding stevig dicht.  Het debiet is niet bijzonder groot, er zit immers geen druk op het kraantje. Het vat is in een mum van tijd vol en loopt niet over. Het ziet er mooi uit.

Rain, rain, rain – I don’t mind. [The Beatles]

Kunst met rommel? Opruimen!

Als facebook voor iets goed is, is het zeker de ongeneerde inkijk in andermans interesses die een mens dikwijls op een tot nog toe onbekend spoor zet. Soms zijn dat onontdekte sites of fascinerende foto’s maar dikwijls is het een idee dat om meer onderzoek vraagt.

Zo zette een foto van een kennis van heel, heel vroeger me aan het denken. Het gaat om rommeltjes die her en der in het landschap verspreid liggen, meestal achteloos weggeworpen leeggoed dat – wanneer iemand het bijeenbrengt en tentoonstelt – een heel andere betekenis krijgt. Op mij heeft het een effect van: ziehier allerhande troep en gooi er nu niks meer bij. Een oproep om het landschap schoon te houden? Een aanloop naar ‘grote kunst’? Kunst met rommel als Spielerei? In ieder geval een foto met wat commentaar waard.

En nu ik eraan denk, waarom zouden huisvuilophaaldiensten er geen werk van maken om dergelijke pretentieloze werkjes te sponsoren? Moet kunnen.

trash art at PHL Hasselt

trash art at PHL Hasselt

Naar een nieuwe telefoonetiquette?

Mijn significante andere heeft een gsm van het werk en dat maakt dat ik nogal eens het welbekende trucje gebruik om haar telefoon één keer te laten rinkelen. Zo krijgt ze een sein teneinde terug te bellen. Dat lukt wonderwel en heeft bovendien het voordeel dat ze kan bellen wanneer ze er de tijd voor heeft.

Tot laatst mijn eigen telefoon een enkele piep liet horen. Ik sloeg er geen acht op. Hoogstwaarschijnlijk verkeerd verbonden of een ‘glitch’ in het systeem totdat – jawel – er weer een belletje klonk. Nu ben ik nieuwsgierig van aard en zocht het nummer even op. De geheimzinnige signalen kwamen van een bedrijfje hier ergens in de buurt. Op dat eigenste moment gaf mijn gsm een derde keer een tuut.

Het begon me stilaan te dagen: een wildvreemde probeerde me ertoe aan te zetten hem of haar te bellen zodat de kosten voor mijn rekening zouden zijn. Wat bleek: ik had een paar tweedehandsspulletjes op een veilingsite staan en ze liet me zelf bellen met de smoes me niet onverwacht hoeven te storen. Ik kon er niet mee lachen en waar ik normaal een flinke korting geef wanneer iemand zelf komt afhalen, betaalde ze de volle pot.

Een week later overkwam me precies hetzelfde maar dit keer gaf ik geen krimp. De potentiële koper moest zelf maar bellen wat ie na een paar pogingen inderdaad deed. Ook hier betaalde het bijzonder onsympathiek heerschap meer dan gewoonlijk en een vriendelijk woord mijnentwege kon er echt niet vanaf. De would-be beller weze gewaarschuwd: misplaatste zuinigheid kan een mens zuur opbreken.

Zou er echt een nieuwe telefoonetiquette in aantocht zijn waar dit soort grapjes mag? Graag commentaar!

Bang & Olufsen from Denmark 1986

Bang & Olufsen from Denmark 1986