iPod craze

Eindelijk een iPod die helemaal van mij is: de vorige gingen steevast naar eBay en de laatste – een 4de generatie 60 G Photo – heeft Eef, onze dochter, aangeslagen. Na enige serieuze experimenten, een paar in het oog springende conclusies:

– Apple Lossless is het enige deftig bruikbare formaat na AIFF, al de rest is rommel. AL comprimeert tot iets meer dan de helft maar m’n getrainde oren merken geen verschil met de AIFF (het ongecomprimeerde origineel op de CD). Iemand die anders beweert (bijvoorbeeld de blaaskaak op kenrockwell.com), moet maar eens proberen om een klassiek stuk op een iPod te zetten pakweg de 4de beweging van de 3de van Ludwig van. Met AL gaan er ongeveer 140 CD’s op een 60 G iPod.

– het meeste werk kruipt in het verbeteren van de beschrijvingen die via CDDB automatisch van het internet in iTunes terechtkomen. Zeker voor klassiek zijn die allerbelabberst en is het verbeteren geblazen om geen rommelige ‘tracklists’ op de iPod te krijgen.

– ook niet officieel ondersteunde digitale camera’s kunnen foto’s overbrengen naar een iPod Photo. Het duurt eeuwen en put de batterij volledig uit. De batterij volledig opladen en een uur wachten inbouwen om 2 G van de digicam naar de iPod te pompen. ‘t Is beter dan niks en het leuke is dat de foto’s visueel te controleren zijn op het kleine scherm.

– in tegenstelling tot Apple’s bewering als zou het onmogelijk zijn muzieknummers over te brengen van de iPod naar de Mac of PC, is het een fluitje van een cent. Op het net zijn legio programmaatjes te vinden die exact dat doen.